Zapraszamy do obejrzenia realistycznej inscenizacji pokazującej życie w okupowanej stolicy sprzed 77 lat. Film jest reportażem z Rekonstrukcji Powstania Warszawskiego, zarejestrowanym podczas Kongresu Młodzieży Polonijnej w Warszawie.
Scena 1 – życie w okupowanej Warszawie.
Udział biorą cywile ok. 15 osób oraz żołnierze niemieccy, ok. 20 osób. Przed murem rozstawione stragany, przekupki próbują sprzedać jakieś warzywa, albo niepotrzebne przedmioty codziennego użytku, niektórzy przechodnie zatrzymują się, oglądają, czasem targują i kupują, po ulicy chodzi niemiecki patrol. Na murze rozwieszone są listy rozstrzelanych, przechodnie zatrzymują się przed nimi i czytają, szukając znajomych nazwisk. Gdy patrol jest odwrócony plecami, jakiś chłopak maluje na murze znak „Polski Walczącej”. W pewnym momencie zjawia się liczny oddział niemiecki otaczając ludzi organizuje łapankę, legitymuje i rewiduje, potem zabiera wszystkich żeby wywieźć do obozu albo rozstrzelać.
Scena 2 – zamach na Kuczerę.
Udział biorą: 8 cywilów, 4 AK-owców w cywilnych ubraniach, 5 osobowy patrol niemiecki, zabytkowy samochód osobowy, kierowca i oficer jadący samochodem. Na ulicy jest kilku przechodniów, rozmawiają lub gdzieś zmierzają. Rozstawiają się AK-owcy po cywilu obserwując, co się dzieje i dając sobie w odpowiednim momencie znaki. Z „koszar”, wyjeżdża przez podniesiony szlaban samochód z niemieckim oficerem i skręca w uliczkę przed murem. Tutaj na odpowiedni znak dwóch AK-owców wyciąga ukrytą broń i oddają strzały w kierunku kierowcy. Przechodnie widząc to uciekają. Gdy samochód zatrzymuje się podbiegają z boku i strzelają do oficera niemieckiego. Na odgłos strzałów z koszar wybiega patrol niemiecki musi się jednak zatrzymać, bo dwóch pozostałych AK-owców wyciąga broń i otwiera ogień osłaniając kolegów strzelających do niemieckiego oficera. Po krótkiej wymianie ognia AK-owcy uciekają a patrol niemiecki zajmuje się postrzelonym oficerem i ściąga samochód.
Scena 3 – rozpoczęcie powstania.
Udział biorą cywile 15 osób, powstańcy 20 osób, Niemcy 10 osób. Ruch przechodniów na ulicy pomału się zmniejsza, ludzie zaczynają gdzieś się śpieszyć. Pod murem skrada się oddział powstańców z bronią i z biało-czerwonymi opaskami, atakują bunkier i strażnika przy wjeździe do koszar. Wywiązuje się walka z pilnującymi Niemcami, którzy są zaskoczeni i po chwili wycofują się zostawiając kilku trupów i rannych. Rannymi powstańcami i Niemcami zajmują się sanitariuszki AK. Powstańcy, po chwili wychodzą licznie ze zdobytych koszar wynosząc zdobyczną broń i mundury. Przed murem, w poprzek ulicy powstańcy i cywile budują barykadę z przygotowanych elementów scenografii (beczki, cegły, kawałki murów, płyty chodnikowe, meble).
Scena 4 – życie na barykadzie.
Udział biorą cywile 15 osób, powstańcy 20 osób. Elementy szpitala polowego (nosze, apteczki, strzykawki i inne instrumenty lekarskie). Rozstawione posterunki powstańców czuwają, czy nie atakują Niemcy. Z boku organizuje się szpital polowy – sanitariuszki opiekują się rannymi, niektórzy czyszczą broń, inni gotują wodę w jakimś kociołku. Pomiędzy wszystkimi chodzi ksiądz katolicki, rozmawiając, spowiadając jak ktoś poprosi, podchodząc do rannych udziela im sakramentu, młody chłopak robi za listonosza i roznosi listy, przybiega łączniczka z rozkazami. Co jakiś czas słychać nadlatujące samoloty, które bombardują. Wszyscy próbują się wtedy gdzieś skryć.
Scena 5 – atak Niemców i likwidacja barykady.
Udział biorą: powstańcy 20 osób, Niemcy 20 osób, niemiecki transporter opancerzony typu „SdKfz 251” oraz samojezdna, sterowana kablem mina goliat. Na początku ulicy pojawia się niemiecki transporter opancerzony wraz z oddziałem Niemców i następuje atak. Cywile się kryją a powstańcy otwierają z barykady ogień. Niemcy ponoszą straty i muszą odpuścić, ściągają posiłki, w tym goliata. Następuje drugi atak z udziałem transportera opancerzonego i goliata. Tym razem sterowany goliat podjeżdża pod barykadę. Część powstańców wycofuje się w ostatniej chwili, lecz inni do końca trwają na barykadzie osłaniając odwrót. Goliat wybucha niszcząc barykadę i zabijając obrońców. Na barykadę wkraczają Niemcy. Dobijają rannych. W szpitalu polowym do końca została sanitariuszka i ksiądz. Żołnierze niemieccy rozstrzeliwują ich oboje. Ruiny barykady płoną/dymią.
W inscenizacji pod kierownictwem Jacka Perłowskiego i Stowarzyszenia Historycznego Polonia Restituta wzięli udział: – Grupa Historyczna “Zgrupowanie Radosław” specjalizująca się w odtwarzaniu walk powstańczych. Do najbardziej znanych akcji tej grupy należy “Marsz Cieni” organizowany co roku we współpracy z IPN. Jest to wydarzenie upamiętniające zbrodnię katyńską i angażujące ok. 300 rekonstruktorów z całej Polski. – Biuro Rekonstrukcyjno – Technologiczne Zabytkowej Inżynierii Pojazdowej – właściciel i twórca takich pojazdów historycznych jak “goliat”. Pojazdy tego biura były wykorzystywane w takich filmach jak “Miasto 44”. Dofinansowano ze środków Programu Wieloletniego NIEPODLEGŁA na lata 2017-2022 w ramach Programu Dotacyjnego “Niepodległa”.
